ترک انفاق یعنی خودداری شوهر از پرداخت نفقه به همسرش بدون دلیل موجه قانونی. طبق قانون مدنی ایران، نفقه یکی از حقوق مسلم و قانونی زن است و شوهر موظف است از زمان عقد دائم، نفقه همسر خود را پرداخت کند؛ حتی اگر هنوز زندگی مشترک شروع نشده باشد.

نفقه شامل هزینه‌های متعارف زندگی مانند خوراک، پوشاک، مسکن، درمان، اثاث خانه و سایر نیازهای متناسب با وضعیت زن است. اگر مرد بدون دلیل موجه از پرداخت نفقه خودداری کند، زن می‌تواند به مراجع قضایی مراجعه و نسبت به مطالبه نفقه معوقه و جاری اقدام کند.

بر اساس ماده ۵۳ قانون حمایت خانواده، ترک انفاق علاوه بر ضمانت اجرای حقوقی، ضمانت اجرای کیفری هم دارد. یعنی در صورتی که مرد با وجود تمکن مالی از پرداخت نفقه امتناع کند، زن می‌تواند هم دادخواست حقوقی برای مطالبه نفقه بدهد و هم شکایت کیفری برای ترک انفاق مطرح کند.

آثار حقوقی ترک انفاق:

1. زن می‌تواند به دادگاه مراجعه و نفقه معوقه را مطالبه کند.

2. در صورت صدور حکم دادگاه و ادامه نپرداختن نفقه، امکان اجرای حکم از طریق توقیف اموال مرد وجود دارد.

3. زن می‌تواند در صورت اثبات ترک انفاق، شکایت کیفری تنظیم کرده و مرد را به حبس محکوم کند (حبس تا پنج ماه).

4. اگر عدم پرداخت نفقه ادامه‌دار باشد، زن ممکن است بتواند درخواست طلاق به دلیل عسر و حرج بدهد.